geçen gece kutlama yaptık. arkadaşlarım ve erkek arkadaşım sınıfı geçtiler. cin almışlar. oldukça fazla cin tonik içtik. ben alkolden çabuk etkilenen bir insanım, alkolü de sevdiğim düşünülürse oldukça iyi bir kafaya sahiptim. iyiydi. sonra bir arkadaş dert yanmaya başladı, ama ne dert... bir saat kadar konuştu, sonunda sıkılıp içeriye kaçtım. bir şeyler karaladım. birdenbire...
kustu! ama ne kusmak! salondan başlayarak, klozete kafayı koyup uyuyacak derecede...
herkes onun başına toplanmışken, yaptığım iş başvurularına bakayım belki gündüz cevap gelmiştir dedim. gelmiş. kabul edilmemişim.
insan kafası iyiyken böyle bir hüsrana kapılınca ne yapar bilir misiniz? kendini ispatlama çabasına girer. nasıl olur bu: ben bu işte başarısız oldum. ama ben aslında çok başarılı bir insanım. o zaman ben tek başıma çıkıp bir şeyleri başarmalıyım!
gecenin bir köründe, bir sağa bir sola savrularak para çekmeye gittim. taksi tutacak ve sarhoş arkadaşı evine bırakacaktık. evet! bu işi yapmalıydım!
evden çıktım. etraf çok fazla sarsılıyordu. en küçük hareketim çok büyük bir etki yaratıyordu. ama şükürler olsun ki midem çok iyiydi. içki muhteşem bir şeydi!
sokakta kimseler yoktu ama ana cadde muhakkak kalabalıktı ve ben oradan yürümeliydim. şurdaki parka biri çekse, çoktan başbakanın bile parmakladığı vajinamızı, birileri parmaklardı. kürtajmış! sana ne lan! ama bu herif, gündem değiştirmekte çooook iyi!
insanlar şehir dışına giden otobüslere biniyorlardı, kimisi gecenin o saatinde ful makyaj, 24 saat yolculuk edecekleri otobüslerine doluşuyorlardı. baba oğul yürüyüp, evine varmak isteyenler vardı, sokak kenarlarında biraz sonra üst kata çıkacak olan ve ilk öpüşmelerini yaşayan çiftler...
bankamatiğe ulaşmam 15 dakikamı aldı sanırım, çok bir iş başarmış gibi mutluydum. şimdi işin diğer kısmı kalıyordu ki, asla başaramayacaktım sanki, taksi bulmam gerekliydi. ama bir baktım ki evin bir aşağı sokağından her saniye boş taksi geçiyor.
eve vardım. herkes beni bekliyormuş meğer. neredeymişim! neden tek gitmişim! erkek arkadaşım kendine kızıyor, seni bu kafayla nasıl tek bıraktım neden gitmene bir şey demedim ki!
cevap açıktı aslında: "ihtiyacım var"
şu an erkek arkadaşıma bile 30 lira borcum var. ama para kazanıp da verebileceğim, hatta birazdan taksiye binsek, ona verecek param yok!
dertleeer, dertler!
orospu çocuğu babam da arayıp, kızım bir şeye ihtiyacın var mı? demediği için, kendimi ortada kalmış hissediyorum. çok açıktı. o salak yola çıkmamın tek sebebi "ihtiyacım var" dı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder